Atrofia, Lauren DeStefano

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data premiery: 12.07.2011r.

Liczba stron: 318

 Lauren DeStefano, dzięki swojej debiutanckiej powieści, przenosi czytelnika w przyszłość, gdzie na choroby, takie jak rak znaleziono lekarstwo, a w wyniku III Wojny Światowej cały świat został zniszczony, prócz wysoko rozwiniętych technologicznie Stanów Zjednoczonych. W celu stworzenia idealnego człowieka, naukowcy wyprodukowali embriony, nieposiadające żadnej skazy genetycznej. Mimo wszystko, cały ich trud poszedł na marne, ponieważ tylko pierwsze pokolenie idealnych ludzi, może poszczycić się doskonałym zdrowiem. Z niewiadomych przyczyn, każdy ich kolejny potomek dożywa - w zależności od płci - 20 lub 25 lat. Naukowcy w dalszym ciągu szukają antidotum na tajemniczego wirusa uśmiercającego młodych ludzi, jednak, aby linia bogatych rodów przetrwała, wynajmowani są specjaliści tzw. Kolekcjonerzy, którzy porywają młode dziewczyny i sprzedają je bogaczom w celach rozrodczych.

 Właśnie taki los spotkał różnooką Rhine, której pozostały cztery lata życia. Główna bohaterka została porwana i wraz z pozostałymi dwoma dziewczynami, zmuszona do małżeństwa z zamożnym synem właściciela ogromnej posiadłości, w której teraz przyszło jej i pozostałym żonom żyć. Mimo, że niczego jej nie brakuje, to tęsknota za bratem bliźniakiem okazuje się silniejsza. Dziewczyna, postanawia uciec z tajemniczego, choć ekskluzywnego więzienia i powoli obmyśla plan ucieczki. Sprawy jednak się komplikują, ponieważ niespodziewanie zaczyna darzyć uczuciem służącego, Gabriela.

 „Atrofia” sama w sobie jest ciekawą pozycją, która ukazuje przyszłość świata w dość nieciekawym świetle. Ludzie, którzy próbowali stać się odporni na choroby, zostali dotkliwie ukarani. Bo czy może być coś gorszego, niż chowanie własnych dzieci, które powinny zazwyczaj żyć kilkadziesiąt lat dłużej od własnych rodziców? Świat opisany przez autorkę jest mroczny i pozbawiony współczucia. Głodne dzieci pałętają się po ulicach, podczas gdy bogate osobistości urządzają sobie wystawne przyjęcia. Jedyne co spodobało mi się w tej smutnej, a zarazem tak realistycznej wizji świata, to to, że każdego bez względu na pozycję czy stan materialny czeka śmierć. Pisząc to, może i jestem okrutna, jednak szczerze cieszyło mnie, że bogate dzieci czeka taki sam los jak niższe warstwy społeczne, i bez względu ile pieniędzy włożą ich rodzicie, nie będą w stanie uratować swoich potomków od śmiercionośnego wirusa.

  Lauren DeStefano napisała intrygującą powieść, która wciąga od pierwszej strony. Język jest prosty i bogaty w opisy, jednak jest to pozycja przewidywalna, przy czytaniu której, nie towarzyszyły mi większe emocje. Najciekawszymi postaciami w tej historii okazały się właśnie trzy żony, trzy porwane dziewczyny, różniące się od siebie pod każdym względem. Były niczym kanarki uwięzione w złotej klatce. Cały czas kontrolowane, musiały grać napisaną dla nich rolę, jednak główna bohaterka była jedyną, która próbowała ziścić swe marzenia o ucieczce ze złotego więzienia, jedyną która nie zapomniała jaką wyrządzono jej krzywdę. 

 Pozycja niezaprzeczalnie jest warta uwagi. Pomimo pięknej okładki, ma również bogate wnętrze, które będzie w stanie zapewnić rozrywkę nie jednej osobie. Głównym atutem książki jest to, że uczucie między Rhine, a Gabrielem jest jedynie wątkiem pobocznym, który nadaje jedynie uroku opisanej historii. „Atrofia” jest kolejnym przykładem dzieła antyutopijnego, dlatego mogę polecić ją wszystkim fanom fantastyki, a zwłaszcza osobom, którzy lubią się zaczytywać w dystopijnych i futurystycznych wizjach.   

 Moja ocena: 5/6

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Prószyński i S-ka, za co serdecznie dziękuję!

***

Za sprawą Deline, trafiłam na bardzo ciekawą stronkę. Mam nadzieję, że się nie obrazi, jeżeli skopiuję jej tekst, ale dokładnie oddaje to, o czym jest ta stronka.

"

Strona, którą chcę Wam przedstawić to Marzycielska Poczta. Znajdziecie na niej profile chorych dzieci, do których możecie napisać list, wysłać pocztówkę, jakiś drobiazg albo po prostu maila ;) To taki drobny gest, a może wiele zdziałać. Nie wiem, czy kojarzycie film, tytuł to bodajże "Poczta serc" czy jakoś podobnie. Chłopiec śmiertelnie chory, bez szansy na wyzdrowienie ocalał dzięki temu, że ludzie z całego świata w niego uwierzyli i wysyłali mu kartki z życzeniami. Może to brzmi dziwnie, ale słowa otuchy od bliskich, a także od obcych, są bardzo potrzebne w walce z chorobą i często to one decydują o ostatecznym wyniku i o zwycięzcy. Dlatego zachęcam Was do przejrzenia tej strony oraz do zareklamowania jej i przedstawienia innym jej celu. Jeśli po wpisaniu adresu lub kliknięciu w miniaturkę zobaczycie błąd, odświeżajcie stronę - powinno zadziałać :) "

Tekst skopiowany z bloga: http://zadrukowane-karty.blogspot.com

 

Z pewnością wezmę udział w akcji. Mam nadzieję, że znajdzie się również kilka takich osób, które napiszą do któregoś z dzieci lub wyślą jakiś upominek.