Klątwa tygrysa, Colleen Houck

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 349

Data premiery: 8.03.2012r.

 Losy debiutanckiej powieści Colleen Houck pt. „Klątwa tygrysa” przypominają początki serii napisanej przez J. K. Rowling o chłopcu, który przeżył – Harrym Potterze. W obydwóch przypadkach żadne z wydawnictw początkowo nie chciało wydać dzieł napisanych przez te autorki. Colleen Houck nie poddała się i samodzielnie wydała tę oto powieść. Pytanie tylko, czy „Klątwa tygrysa” jest wystarczająco dobrą pozycją i czy zasłużyła na tak entuzjastyczne oraz zachęcające opinie, które widnieją z tyłu książki.

 Kelsey Hayes zostaje zatrudniona w czasie wakacji w cyrku, w którym przebywa pewien biały tygrys o imieniu Dhiren. Jakaś tajemnicza siła przyciąga ją do tego fascynującego zwierzęcia, dlatego przyjmuje propozycję jego nowego właściciela i wyrusza do Indii. Ma towarzyszyć Renowi w czasie podróży do nowego domu – rezerwatu dla tygrysów. Jest to jednak tylko przykrywka, ponieważ Dhiren jest w rzeczywistości indyjskim księciem zamienionym w tygrysa. Nasza główna bohaterka obiecuje mu pomóc złamać klątwę, ale nie będzie to łatwe zadanie. Na tę dwójkę czekają niebezpieczne przygody, które zaczynają ich coraz bardziej do siebie zbliżać.  

 Język autorki jest prosty i od czytelnika nie jest wymagany wysoki poziom skupienia. Tak naprawdę przez pierwsze sto stron nic wartego większej uwagi się nie dzieje i ten stan utrzymuje się praktycznie do ostatniej strony. Akcja jest wolna, chociaż momentami na chwilę przyśpiesza, aby znów zwolnić i wprowadzić czytelnika w sielankową historię o zwykłej z pozoru dziewczynie oraz przeklętym księciu.

 „Klątwa tygrysa” opiera się na dobrze przez wszystkich znanych schematach i nie wprowadza na rynek czytelniczy tak naprawdę niczego nowego. Na domiar złego, zakończenie tej historii jest całkowicie przewidywalne i nie budzi w czytelniku żadnych przemyśleń. Widać, że autorka starała się zainteresować czytelnika losami tej dwójki i wprowadziła motywy kojarzące mi się głównie z przygodami Indiany Jonesa.

 Przez całą lekturę zastanawiałam się, dlaczego ten indyjski książę jest zainteresowany główną bohaterką, która nie ma w sobie niczego specjalnego. Momentami irytowała mnie, wydawała mi się strasznie sztuczna. Właściwie, to żaden z bohaterów nie zrobił na mnie wielkiego wrażenia, każdy z nich wydawał mi się mało realistyczny i płytki. 

 Podsumowując, „Klątwa tygrysa” jest przeciętną powieścią, która nie zrobiła na mnie najmniejszego wrażenia. Historia sama w sobie jest interesująca, jednak sposób jej przedstawienia już mniej. Jako czytelnik nie mogę powiedzieć, żebym była usatysfakcjonowana po jej lekturze. Z żadnym z bohaterów nie nawiązałam tej charakterystycznej emocjonalnej więzi, a ich dalsze losy były mi całkowicie obojętne. Jedynym pozytywnym elementem tej książki jest niesamowita okładka, którą mogę bez wahania zaliczyć do jednej z najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek widziałam.

Moja ocena: 2+

Egzemplarz recenzyjny otrzymałam od wydawnictwa Otwarte, za co serdecznie dziękuję!