Pretty Little Liars. Olśniewające, Sara Shepard

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 312

Data premiery: 03.04.2013r.

 „Pretty Little Liars” jest serią, którą porównałabym do paczki chrupek. Po każdym kolejnym chipsie w głowie pojawia się chęć odłożenia torebki i dania sobie spokoju z dalszym jedzeniem, jednak siła woli często okazuje się zbyt słaba i powtórnie wracamy do naszej przekąski. Podobnie wygląda obchodzenie się z serią stworzoną przez amerykańską pisarkę – Sarę Shepard. Każdy tom wciąga czytelnika na kilka godzin, jednak ciągłe przedłużanie zakończenia, rozwijanie nowych wątków staje się po pewnym czasie męczące. Czy autorce udało się więc zachować poziom poprzednich tomów? A może Sara Shepard lepiej zrobiłaby szybko zakańczając tę serię?

 Wspomnienia związane z ciążą i oddaniem swojego dziecka są w dalszym ciągu żywe i niezwykle trudne dla Emily. Dzięki wsparciu przyjaciółek dziewczyna powoli wraca do normalności. Za kilka tygodni czeka ją wyjazd na uczelnię, jednak kiedy na jej drodze staje Gayle – kobieta, która zapłaciła pokaźną sumę pieniędzy, aby zostać matką noworodka – wszystko się komplikuje. W międzyczasie, szczęśliwa z powrotu do Noela Aria poznaje tajemnicę jego rodziny, która może zniszczyć ich dopiero co odbudowany związek. Z kolei Spencer za wszelką cenę próbuje dołączyć do elitarnego klubu uniwersyteckiego, a Hanna robi wszystko, aby rozbić związek Mike’a i jego nowej dziewczyny.  Ze swoimi brudnymi buciorami w życie czwórki przyjaciółek znów wkracza A., całkowicie nimi manipulując.

 „Olśniewające” to już jedenasty tom serii, która zdobyła tysiące fanów na całym świecie. Autorka i tym razem umożliwiła czytelnikowi poznawanie losów czwórki dziewczyn, których lista sekretów i tajemnic cały czas się powiększa. Nasze bohaterki do tej pory nie mogą pogodzić się z wydarzeniami, które rozegrały się w pamiętne wakacje na Jamajce. Te ciągłe rozpamiętywanie, wracanie w myślach do przeszłości stawało się momentami irytujące. Przerywany był w tamtym momencie dany wątek, a czytelnik gubił się, ponieważ nagle pojawiały się inne postacie, miejsca, a sytuacja ulegała zmianie.

 Akcja kolejnej powieści napisanej przez Sarę Shepard ciekawi czytelnika i wciąga na kilka godzin, jednak tym razem nie nastąpiło to tak szybko. Przez kilkadziesiąt stron nie mogłam „wskoczyć” do opisywanych historii, ponieważ nie działały już na mnie tak, jak to miało miejsce w poprzednich tomach. Akcja „Olśniewających” jest wolna i praktycznie na łamach stron powieści nic takiego się nie dzieje. Co prawda, pod koniec utworu napięcie wzrasta, czytelnik automatycznie zaczyna szybciej czytać, aby jak najwcześniej poznać zakończenie. Nie zmienia to jednak faktu, że przez większą część lektura tej części jest monotonna.

 Język aktorki nie uległ zmianie. W dalszym ciągu jest prosty i łatwy w odbiorze, a wszystko dzięki wykorzystaniu potocznych słów oraz opisaniu typowych problemów, z którymi borykają się współcześni ludzie, a zwłaszcza młodzież. Najsłabszym elementem wszystkich powieści Sary Shepard są momenty, najczęściej kończące poszczególne rozdziały, w których nasze bohaterki słyszą wysoki śmiech, szmer lub mają wrażenie, że są obserwowane. Autorka zamiast budować nastrój tajemniczości i niebezpieczeństwa, zdaje się iść po najniższej linii oporu, wprowadzając dobrze już znane elementy, które w pewien sposób rozbawiają odbiorcę.

 Nawet w ostatnim rozdziale, w którym autorka nawiązuje do przyszłych wydarzeń, wyczuwalna jest zmiana. Po jego przeczytaniu czytelnik nie ma już ochoty na jak najszybsze poznanie dalszych losów czwórki bohaterek, jest mu to w gruncie rzeczy obojętne. Tak jak w poprzednim tomie dziewczyny postanowiły postawić się tajemniczemu A., tak teraz ta motywacja zniknęła. Przez cały czas czytelnikowi towarzyszą natomiast opisy przerażenia, wyrzutów winy, ale na szczęście główny wątek rozwijany przez autorkę dotyczy przede wszystkim losów Emily i oddanego dziecka.

 Niestety, ale jedenasty tom serii nie okazał się tak dobry jak poprzednie. Poziom drastycznie spadł w dół, a „Olśniewające” pozostawiają wiele do życzenia. Książkę czyta się dobrze, jednak nie można powiedzieć, aby wciągała czytelnika od początku do końca. Tak jak w poprzednich częściach znajdowały się ciekawsze i mniej interesujące historie, tak teraz jedynie opis losów Emily zachęcał do dalszej lektury. Wątek związany z „A.” przestał fascynować, stał się obojętny i nijaki. „Olśniewające” - ku mojemu rozczarowaniu - nie dorównały poprzednikom. Mam jednak nadzieję, że w kolejnej części nastąpi progres, bo jeżeli nie, to myślę, że najlepszym rozwiązaniem dla pisarki byłoby zakończenie tej serii i stworzenie następnej. 

 Moja ocena: 3/6

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Otwarte, za co serdecznie dziękuję!