piątek, 22 kwietnia 2011

Pocztówki, Ewa Willaume-Pielka

Wydawnictwo: Komograf
Data premiery: 2011r.
Liczba stron: 40

Czytając wstęp tomiku, czułam, że nie znajdę tam zwykłych wierszy. Będą one przesycone emocjami, jej nadziejami, smutkami i… tak też było.

 „Pocztówki” składają się z 19 wierszy oraz grafików autorki. Jednak, zanim zacznie się poznawać poszczególne utwory, dobrze byłoby przeczytać krótką biografię, która jest zamieszczona na ostatnich stronach tomiku. Ewa Willaume – Pielka urodziła się w 1939 roku, w Poznaniu. Jako małe dziecko wraz z rodziną została wysiedlona. Okupację oraz powstanie warszawskie przeżyła w stolicy. Gdy wojna się zakończyła można by pomyśleć, że jej życie wróciło do normy, jednak rozstanie rodziców, było dla niej bolesnym przeżyciem.

 Z początku pracowała jako bibliotekarka. Po uzyskaniu dyplomu pielęgniarskiego, zaczęła pracować niedaleko Jeleniej Góry, gdzie wyszła za mąż. Jakiś czas później, przeniosła się i została nauczycielką, potem Kierownikiem Szkolenia Praktycznego i Dyrektorem Szkoły. Na początku stanu wojennego, zrezygnowała z funkcji dyrektora i przeniosła się do szkoły medycznej w Dąbrowie Górniczej.

 Jej normalne życie dobiegło końca, gdy 17 listopada w 1987 roku, złamała kręgosłup w wyniku wypadku samochodowego. Została inwalidą i mimo licznych rehabilitacji, nie zdołała wrócić do pracy. Życie Ewy Willaume-Pielki, nie było kolorowe i chociaż los spłatał jej takiego figla, jakim jest życie na wózku inwalidzkim, nie załamała się. Utrzymuje kontakt ze studiującą młodzieżą, jest członkiem Stowarzyszenia Kultury Zagłębia Dąbrowskiego i pisze wiersze, które często są wyróżniane i nagradzane.

 Tomik „Pocztówki” jest małą książeczką, która idealnie mieści się w torebce. Bez problemu można wyjąć go w czasie jazdy komunikacją miejską. Czytając pierwsze cztery wiersze, poznajemy stęsknioną matkę i zmartwioną żonę. Kolejne wiersze ukazują czytelnikowi otwartą na piękno kobietę, pełną uczuć oraz miłośniczkę sztuki. Wiele z tych utworów są refleksjami autorki, jednak niektóre wiersze podobały mi się bardziej, a niektóre mniej. Najbardziej zafascynował mnie wiersz pt. „Pośpieszne życie”. Wprowadza on czytelnika w melancholie, przekazując bardzo trafną uwagę: nikt z nas nie ma wpływu na los, a my sami nie możemy zmienić biegu wydarzeń.  Nie licząc pierwszych wierszy, które mówią o tęsknocie i niepewności, sprawił on, że w moim oku zakręciła się łza.

 Po poezję sięga coraz mniej osób. Czym, to jest spowodowane? Nie mam pojęcia, jednak sięgając po ten tomik, raczej wróg poezji nie zmieni swego zdania na temat twórczości poetyckiej. Wiersze znajdujące się w tej książce, są od pierwszej strony przesycone emocjami, które udzielają się również czytelnikowi. Czy warto zaopatrzyć się w „Pocztówki”? Myślę, że jak najbardziej tak.
Moja ocena: 5/6

Tomik wierszy otrzymałam od serwisu nakanapie.pl, za co serdecznie dziękuję!

6 komentarzy:

  1. Proszę, poetka rodem z Poznania. Ale mimo to po ten tomik nie sięgne z jednego powodu - nie przepadam za współczesną poezją (już musi naprawdę coś być, żebym przeczytała i polubiła) ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mała książeczka jest dobra do kieszeni...Wiersze..ehhh... gdzie są są i moje, ale gdzie ich teraz szukać?

    OdpowiedzUsuń
  3. Wiersze nie goszczą w mojej biblioteczce tak często jakbym tego chciała, nad czym bardzo ubolewam. Muszę to zmienić, dlatego wpisuję tę pozycję na listę "chcę przeczytać":))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  4. Nigdy nie przepadałam za poezją, ale od jakiegoś czasu planuję zmienić swoje zdanie i od czasu do czasu przeczytać jakiś wiersz. Więc może kiedyś i po ten tomik sięgnę.

    OdpowiedzUsuń
  5. DZIĘKUJĘ, bardzo dziękuję, ale wypada mi odpowiedzieć Niewieście o niku "Eta" - ja nie jestem współczesna, ani moje pisanie współczesne - ja jestem z minionej epoki, której już nie ma... bliżej mi do Tych, którzy dawno odeszli. Pozdrawiam.
    ewa willaume-pielka

    OdpowiedzUsuń
  6. ech!!!! młodzi co w Waszych głowach jest ???? nikt nie zmusza Was do czytania poezji codziennie do poduszki,ale jakbyście czasem sięgnęli po coś ambitnego/miedzy innymi/ to może sens życia dla WAS byłby zrozumiały !!! pozdrawiam i jeszcze chcę sprostować,że Pani Ewa Willaume-Pielka jest osobą pełną życia/mimo przeżyć/W Jej poezjii zawarta jest tęsknota i smutek,lecz zawsze góruje radość z nadchodzącego dnia :)) czyż nie z tego życie się składa???
    oderwijcie się czasem w melancholii stan :))
    Krystyna

    OdpowiedzUsuń

Każdy komentarz jest tu mile widziany. Podziel się ze mną i innymi czytelnikami swoimi przemyśleniami, opiniami czy nawet krytyką.

Blogger Template by Clairvo